Η αγάπη προς τον εαυτό μας είναι μια συνεχής και συνειδητή επιλογή. Όταν αρχίζω να βάζω εμένα πάνω από τους άλλους για πρώτη φορά στη ζωή μου, τα πράγματα παίρνουν μια διαφορετική και άκρως ενδιαφέρουσα τροπή που ωφελεί όλους τους τομείς της ζωής μου. Τα οφέλη του να αγαπάμε τον εαυτό μας είναι τόσο δελεαστικά που δεν χωρά αμφιβολία πως είναι η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε στη ζωή. Ας θέσουμε αυτόν τον στόχο ως προτεραιότητα. Να με αγαπώ!
Όταν αυτή η επιλογή γίνει πράξη, επεμβαίνουν υπέροχες αλλαγές στην καθημερινότητά μας…
- Αποκτάμε μεγαλύτερο έλεγχο της ζωής μας
Συνειδητοποίησα ότι πάντα είχα το δικαίωμα της επιλογή. Ωστόσο, έκανα κακές επιλογές λόγω του φόβου μου, των ενοχών που μπορεί να ένιωθα και της ντροπής για να υποστηρίξω μια προσωπική μου θέση ενώ σωστές επιλογές έκανα όταν αφουγκραζόμουν τον εαυτό μου και δεν φοβόμουν να είμαι αυθεντική. Σταμάτησα να προσπαθώ συνεχώς να ικανοποιώ τον κόσμο γύρω μου. Όταν αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου περισσότερο, σύντομα θα συνειδητοποιήσεις τις επιθυμίες και τις ανάγκες σας και θα έχετε την επιλογή να τις υποστηρίζετε μέχρι τέλους.
- Θέτουμε αυστηρότερα όρια σε σχέση με τον έρωτα και την αγάπη
Τιμώντας τις ανάγκες μου, άρχισα να νιώθω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα. Έτσι, σταμάτησα να σπαταλώ χρόνο σε ανθρώπους με τους οποίους δεν ταίριαζα και έκανα πιο «σίγουρες» επιλογές. Όταν ενδυναμώσεις τα όριά σου, έχοντας «κλειδώσει» την αγάπη προς τον εαυτό σου, οι επιλογές σου στην αγάπη και στον έρωτα θα διέπονται από περισσότερη σοφία.
- Σταματάμε να αναζητάμε αποδοχή
Αυτό ήταν το πιο απελευθερωτικό. Βασιζόμουν πια στη δική μου επιβεβαίωση και όχι στην αποδοχή που θα λάμβανα από τους άλλους. Κι έτσι οι πράξεις μου δεν καθοδηγούνταν από την συνεχή ανάγκη να με προσέξουν. Αυτό απελευθέρωσε χώρο στη ζωή μου για να γίνω πιο αυθεντική, λιγότερο αμυντική. Όταν η επιβεβαίωση πηγάζει από μέσα σου, αρχίζεις να ενδιαφέρεσαι λιγότερο για τις απόψεις των άλλων και μένεις εναρμονισμένος με τις προσωπικές σου αξίες.
- Παίρνουμε πιο γενναίες και συνειδητές αποφάσεις
Άφησα την εργασία που έκανα επειδή ήθελα να σεβαστώ τον εαυτό μου. Μετακόμισα για να έχω έναν πιο ήρεμο τρόπο ζωής. Ερωτεύθηκα ξανά. Έφερα ένα παιδί στη ζωή. Και προσπαθώ συνεχώς να είμαι σωστή μητέρα γι’ αυτό. Όλες αυτές οι αποφάσεις ήρθαν γαλήνια και ήρεμα, πάρθηκαν με αποφασιστικότητα και θάρρος. Η αγάπη προς τον εαυτό μας δίνει τη δύναμη να ξεφορτωθούμε όλα εκείνα που δεν μας εξυπηρετούν πια.
- Απολαμβάνουμε την συντροφιά του εαυτού μας
Σταμάτησα να γεμίζω τις μέρες μου με συναντήσεις κάθε είδους, κάτι που έκανα στο παρελθόν για να μη νιώθω μόνη. Δεν έτρεχα πια μακριά από τον εαυτό μου στις αγκαλιές ανθρώπων που τελικά δεν το άξιζαν. Αντιθέτως, άρχισα να κάνω περισσότερα πράγματα μόνη μου: κολύμπι, γιόγκα, γραφή, κινηματογράφο, διαλογισμό. Αρχίζοντας να αγαπάμε τον εαυτό μας, τον βρίσκουμε πλέον πιο συμπαθητικό, συνειδητοποιούμε ότι μας αρέσει να κάνουμε περισσότερη παρέα μαζί του.
- Χτίζουμε ισχυρότερη σχέση με τον εαυτό μας
Και καθώς περνούσα περισσότερο χρόνο με τον εαυτό μου, εμβάθυνα τη σύνδεση μαζί του. Δεν ήμουν πια απεγνωσμένη για μια σχέση επειδή άρχισα να διασκεδάζω μόνη μου. Έγινα η καλύτερη μου φίλη. Αυτή η βαθύτερη σύνδεση με τον εαυτό σου θα βελτιώσει και τη σύνδεση με τους άλλους.
- Σταματάμε να αναζητάμε απεγνωσμένα την ευτυχία στις σχέσεις
Αγαπώντας τον εαυτό μου, αντιλήφθηκα ότι δεν χρειάζομαι οπωσδήποτε μια σχέση για να νιώσω ευτυχισμένη. Όλη η αγάπη που χρειαζόμουν βρισκόταν ήδη μέσα μου. Ανέλαβα τον έλεγχο της ευτυχίας μου. Ξέρω ότι μπορώ να είμαι ευτυχισμένη με τον εαυτό μου και ο «κατάλληλος» άνθρωπος θα εμφανιστεί τη σωστή στιγμή. Πως βλέπεις τον εαυτό σου;
Πώς το κάνεις;
Μία παύση από ό,τι κάνεις αρκεί για να βάλεις σε σειρά τις σκέψεις που έκανες για τον εαυτό σου σήμερα. Οι αντιδράσεις απέναντι σε ό,τι κάνεις, ο τρόπος που επιβραβεύεις ή επικρίνεις τον εαυτό σου, όλα εκείνα που του λες συνειδητά ή ασυναίσθητα, έχουν να πουν πολλά αν τα παρατηρήσεις με προσοχή για το αν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου.
Συνηθίζουμε να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των άλλων, κι αυτό δεν είναι ωφέλιμο. Χάνουμε έτσι την πραγματικότητα αφού, μόνο εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε απόλυτα το ποιοι είμαστε. Όμως έχουμε συνηθίσει να κοιτάζουμε μέσα από τον καθρέφτη ενός άλλου, κι αυτό πρέπει κάποτε να σταματήσει.
Δεν θέλεις να είσαι για πάντα το παιδί που βλέπει η μαμά σου, ο άντρας που βλέπει η γυναίκα σου, η νοικοκυρά ή όχι που βλέπει η γειτόνισσα και πάει λέγοντας, έτσι δεν είναι;
Τι σημαίνει όμως “αγαπώ τον εαυτό μου”; Πριν πολλά χρόνια αν με ρωτούσες αν αγαπάω τον εαυτό μου, θα σου έλεγα δίχως πολύ σκέψη αμέσως “ναι!” Θεωρούσα πως είμαι συμπαθητικής ομορφιάς, αρκετά έξυπνη, γνώριζα πως να “πλασάρω” τον εαυτό μου, κι έβρισκα εύκολα εργασία όταν την χρειαζόμουν βασιζόμενη κυρίως σε αυτά τα χαρακτηριστικά που μόλις ανέφερα. Ακόμη και τότε όμως, όταν περνούσα κρίσης μελαγχολίας ξάπλωνα στο κρεβάτι μου κι επαναλάμβανα το πόσο πολύ με σιχαινόμουν, έλεγα πως ποτέ δεν θα είμαι αρκετά έξυπνη, αρκετά καλή, αρκετά όμορφη και πως όλα αυτά θα μου είναι πάντα εμπόδιο στο να φτάσω εκεί που θέλω στη ζωή.
Επιδιώκοντας αργότερα να ανακουφίσω την ψυχή μου, κοίταξα πίσω σε εκείνες τις μέρες ανακαλύπτοντας με έκπληξη πως απείχα πολύ από το να με αγαπώ πραγματικά. Γι’ αυτό το λόγο μα και γιατί η ζωή δεν μας αφήνει ποτέ δίχως μαθήματα, άρχισα να ψάχνω τι σημαίνει “Αγαπώ τον Εαυτό μου” και πως αυτό θα με βοηθούσε να νιώσω καλύτερα. Η αγάπη για τον Εαυτό όμως είναι κάτι που δεν το καταλαβαίνεις απόλυτα να συμβαίνει, απλά το αισθάνεσαι, γνωρίζεις πότε υφίσταται και πότε όχι “πιάνοντας” την ενέργεια του συναισθήματος.
Πως φτάνεις σε αυτό το σημείο της γνώσης; Δεν θα σου πω τι είναι “Αγαπάω τον Εαυτό μου”. Θα σου πω ότι είναι δύσκολο να φτάσεις σε αυτό το σημείο μιας και όλοι συνηθίζουμε να μας αρέσει ή όχι, έτσι απλά, ο εαυτός μας και να μην εισχωρούμε στα βαθύτερα επίπεδα της αγάπης. Για παράδειγμα, όταν επιδιώκουμε να χάσουμε κάποια κιλά και το προσπαθούμε ώσπου να τα καταφέρουμε, τότε μας αρέσει ο εαυτός μας. Όταν επιτυγχάνουμε στις εξετάσεις, τότε μας αρέσει ο εαυτός μας . Όταν βοηθάμε κάποιον που έχει την ανάγκη μας, τότε μας αρέσει ο εαυτός μας. Τι συμβαίνει όμως όταν συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που ανέφερα; Μας αρέσει τότε ο εαυτός μας;
Η αγάπη του εαυτού λοιπόν, δεν έχει να κάνει με τα επιτεύγματά του. Η αγάπη πρέπει να υφίσταται είτε καταφέρνουμε κάτι είτε όχι, μάλιστα όταν αποτυγχάνουμε η αγάπη αυτή πρέπει ίσως να δυναμώνει ώστε να αντλούμε δύναμη κατευθείαν από την εσωτερική μας πηγή για να συνεχίσουμε προχωρώντας μπροστά. Εκλαμβάνουμε την συμπάθεια που τρέφουμε προς τον εαυτό μας όταν κάτι κάνει καλά ως αγάπη, κι εκεί είναι το λάθος.
Ουσιαστικά δεν αγαπάμε αλλά κρίνουμε τον εαυτό μας και τον επιβραβεύουμε ή τον τιμωρούμε ανάλογα με τις καταστάσεις που βιώνει και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζει. Συχνά μάλιστα στην εποχή των κρίσεων που ζούμε, επιλέγουμε έναν άλλο, χειρότερο τρόπο αντιμετώπισης του εαυτού μας που είναι η αδιαφορία· δηλαδή δεν εκδηλώνουμε κανένα συναίσθημα απέναντί του, απλά περνάμε την κάθε ημέρα μέσα σε μία ρουτίνα χωρίς βαθύτερες σκέψεις και ιδιαίτερα χωρίς καμία ανάλυση των συναισθημάτων που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα για το πως βλέπουμε πραγματικά τον εαυτό μας. Αφηνόμαστε δηλαδή σε μία αδιάφορη ροή από όπου δεν απορρέει κανένα όφελος για την ψυχή μας.
Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει… Τον αποδέχομαι όπως είναι, τον εκτιμώ και τον σέβομαι.
Αυτές οι σκέψεις με αγάπη.
