Τα μαλλιά ήταν και είναι σύμβολο δύναμης, γοητείας και υγείας. Η απώλεια τους προβληματίζει τον καθένα μας και καλό είναι να αναζητούμε τους λόγους που οδηγούν στην αραίωση και την τριχόπτωση.
Από τη Γιώτα Αλεξανδρή
Ανδρογενετική Αλωπεκία
Τα γονίδια για την ανδρογενετική αλωπεκία μπορεί να κληρονομηθούν και από τους δυο γονείς. Όμως, στις γυναίκες η εμφάνισή της μπορεί να καθυστερήσει χάρη στις γυναικείες ορμόνες – τα γνωστά οιστρογόνα. Σε αυτή την περίπτωση η αραίωση των μαλλιών κάνει την εμφάνισή της μετά την εμμηνόπαυση, όπου η παραγωγή αυτών των ορμονών έχει αρχίσει να μειώνεται. Οι άνδρες που έχουν προδιάθεση για την ανδρογενετική αλωπεκία αρχίζουν να χάνουν τα μαλλιά τους σε οποιαδήποτε στιγμή μετά την εφηβεία. Τυπικά η σταδιακή απώλεια των τριχών ξεκινά από την κορυφή της κεφαλής και προχωρά προς τους κροτάφους και με αργό ρυθμό επεκτείνεται. Γενικά, τα μαλλιά στις δύο πλευρές και στο πίσω μέρος του κεφαλιού δεν πέφτουν. Για πολλές γυναίκες, η ανδρογενετική αλωπεκία αρχίζει κατά την εμμηνόπαυση.
Γυροειδής Αλωπεκία
Η γυροειδής αλωπεκία προκαλεί αποψιλωτικές πλάκες στο τριχωτό της κεφαλής. Συνήθως εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής, αλλά μπορεί να επηρεάσει όλες τις περιοχές που καλύπτονται από τρίχες στο δέρμα, όπως οι γενειάδες, οι ηβικές περιοχές και οι περιοχές των φρυδιών. Οι αποψιλωτικές πλάκες συνήθως αρχίζουν με ταχεία απώλεια τρίχας σε διακριτές περιοχές του τριχωτού της κεφαλής και μερικές φορές εξελίσσεται σε φαλάκρα ή ακόμη και σε απώλεια τρίχας του σώματος. Το χαρακτηριστικό διαγνωστικό εύρημα είναι οι τρίχες πλησίον της πλάκας γυροειδούς αλωπεκίας, να είναι λεπτές και να μοιάζουν με “θαυμαστικό”, καθώς λεπταίνουν περισσότερο κοντά στη ρίζα τους. Η γυροειδής αλωπεκία επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και, πολύ συχνά, τα παιδιά και τους νέους . Φαίνεται ότι προκαλείται από έναν αυτοάνοσο μηχανισμό, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στους θύλακες των τριχών γιατί τους θεωρεί ξένο σώμα και λανθασμένα τους «καταπολεμά» και διαταράσσει τον κανονικό σχηματισμό τριχών. Οι περιοχές γυροειδούς αλωπεκίας συσχετίζονται μερικές φορές με έντονο άγχος και στρες, αλλεργικές διαταραχές, ασθένεια του θυρεοειδούς, λεύκη, λύκο, ρευματοειδή αρθρίτιδα, ελκώδη κολίτιδα και άλλες καταστάσεις και ορισμένες μορφές μπορεί να κληρονομούνται. Τα μαλλιά μπορεί μερικές φορές να ξαναβγούν μέσα σε ένα χρόνο χωρίς θεραπεία. Όσο μεγαλύτερη είναι η περίοδος απώλειας τρίχας, τόσο μικρότερη η πιθανότητα να ξαναγεννηθούν τα μαλλιά.
Χημειοθεραπεία
Ανάλογα με τον τύπο της χημειοθεραπείας τα μαλλιά ενδέχεται να πέσουν, αλλά δεν υπάρχει πάντα απώλεια μαλλιών λόγω της χημειοθεραπείας. Η τριχόπτωση εμφανίζεται συνήθως δύο έως τρεις εβδομάδες μετά την πρώτη θεραπεία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της θεραπείας επηρεάζουν όλα τα ταχέως αναπτυσσόμενα κύτταρα στο σώμα, αυτό σημαίνει επίσης ότι επηρεάζονται και τα υγιή κύτταρα. Μαζί με τον μυελό των οστών, τα μαλλιά είναι ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος ιστός στο σώμα, τα θυλάκια της τρίχας προσλαμβάνουν τις τοξίνες των φαρμάκων και δεν είναι πλέον σε θέση να παράγουν νέες τρίχες. Αυτό προκαλεί απώλεια μαλλιών. Κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας το τριχωτό της κεφαλής είναι πιο ευαίσθητο στις εξωτερικές επιρροές, όπως το κρύο και η ζέστη. Επιπλέον, το τριχωτό της κεφαλής θα είναι ξηρότερο και πιο αδύναμο. Η απώλεια μαλλιών λόγω της χημειοθεραπείας είναι προσωρινή, μετά τη θεραπεία χρειάζονται αρκετές εβδομάδες προτού αρχίσουν να παράγονται και πάλι. Το θυλάκιο της τρίχας χρειάζεται χρόνο για να ανακάμψει πριν να παράγει υγιή μαλλιά. Τα μαλλιά θα είναι αρχικά λεπτότερα και διαφορετικά στη δομή. Για παράδειγμα, κάποιος με σγουρά μαλλιά μπορεί να εμφανίσει ίσια μαλλιά και το αντίστροφο.
Άλλες αιτίες απώλειας τρίχας
Προβλήματα με τον θυρεοειδή, φαρμακευτικές αγωγές, χρόνιες ασθένειες, πολύωρες χειρουργικές επεμβάσεις. Οι ακραίες δίαιτες, οι διατροφικές διαταραχές, το στρες, κάποιο σοκ ή ψυχολογικό τραύμα, η γήρανση είναι αιτίες που επιβαρύνουν την τριχοφυΐα. Στις γυναίκες, οι ορμονικές αλλαγές σε διάφορες καταστάσεις π.χ. εγκυμοσύνη, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, διαταραχές εμμήνου ρήσεως, εμμηνόπαυση οδηγούν συχνά σε απώλεια μαλλιών.
